O gustach się nie dyskutuje...

O gustach się nie dyskutuje... zatem to będzie monolog. Dziś krótko o Nagrodzie Teatralnej im. Stanisława Wyspiańskiego.

Człek pisze sobie do szuflady o teatrze, zastanawia się, czy dobrze pojmuje myśli twórców, intencje aktorów, wątpi zbyt często. Przywołuje mistrzów, prosi o pomoc w zrozumieniu, niektórych prosi o wytłumaczenie. I dzięki Nagrodzie Teatralnej im. Stanisława Wyspiańskiego, dochodzi do wniosku, że z myśleniem i gustem nie jest tak źle, że inni czuja podobnie, tzn. kapituła lub kapituły wspomnianej Nagrody. 

"W roku 2017 po raz pierwszy Miasto Kraków przyznało również Nagrodę Specjalną im. Stanisława Wyspiańskiego dla teatrów nieinstytucjonalnych. Otrzymał ją zespół aktorski Teatru Mumerus za "niepowtarzalny i oryginalny styl spektakli, stałą i konsekwentną realizację i prezentację (przez 17 lat) awangardowych przedstawień teatralnych w różnych miejscach Krakowa, awangardowe podejście do form teatralnych, całokształt pracy artystycznej i edukacyjnej". Teatr Mumerus gości na łamach tego bloga dość często. 

"JERZY ZOŃ (...) Za realizację w 2017 roku trzech widowisk plenerowych, nadających nowy kontekst przestrzeniom publicznym Krakowa („Vivat Kościuszko”, „Fahrenheit 451 Kraków”, „Weselisko”), za 30 lat realizacji Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Ulicznych oraz 40 lat prowadzenia Teatru KTO". /Wręczenie nagród nastąpi 16 czerwca 2018 r. podczas tegorocznej edycji Nocy Teatrów w Rynku Głównym/. Teatr KTO również gości tutaj często. 

Te dwie sceny, miejska i niezależna, są w czołówce moich upodobań artystycznych, co nie znaczy, że wszystko kupuję z dobrodziejstwem inwentarza. Czasami się mocno nie zgadzam z proponowaną wizją artystyczną. Jednak język tych dwóch autorskich teatrów przemawia do mnie najbardziej.

Trzecia, najczęściej odwiedzana przeze mnie scena, AST /dawniej PWST/, również zaistniała przy Nagrodzie Teatralnej im. Stanisława Wyspiańskiego. "16 czerwca 2017 roku Nagrodę Teatralna im. Stanisław Wyspiańskiego otrzymała Ewa Kaim, aktorka teatralna i filmowa, związana ze Starym Teatrem w Krakowie, pedagog krakowskiej PWST - Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego, za reżyserię spektaklu dyplomowego "Do dna", przygotowanego przez studentów Akademii". 

___________________________________

https://www.bip.krakow.pl/?dok_id=97346

https://www.bip.krakow.pl/?dok_id=51326

#Gwałt na Lukrecji - dyplom krakowskiej AST

Hasztag przy tytule nawiązuje do akcji #metoo. "Spektakl dyplomowy #Gwałt na Lukrecji inspirowany poematem Williama Szekspira bada problem przemocy seksualnej wobec kobiet i powszechnego niedostrzegania jej źródeł" - czytamy w programie. Czy o takim dyplomie, poruszającym tak ważny temat można pisać negatywnie? 

Dyplom jest przede wszystkim pokazaniem umiejętności aktorskich studentów w nim grających. Niestety, nikt dla mnie w tym przedstawieniu nie był prawdziwy. Może tym razem zespół mówił o zbyt poważnym zagadnieniu, które warsztatowo go przerosło.

I najciekawszy dla mnie element przedstawienia - materac na którym umieszczone zostały prawdziwe wpisy osób doświadczonych problemem molestowania nie zaistniał w przedstawieniu tak jak moim zdaniem powinien. Ta najbardziej prawdziwa część całych działań scenicznych i realny dowód w sprawie Lukrecji została odstawiona na bok, bez większej refleksji, a przecież jej ogranie mogłoby być piorunujące. 

Temat bardzo ciekawy, za to chylę czoła, tylko podany dla mnie z mało ciekawy sposób. Rozumiem, że aktorów ubrano w rajstopy, żeby ośmieszyć ich męskość, ale w kontekście przemocy seksualnej nie było to moim zdaniem wzmacniające warstwę współczesną. Nie było nawet groteskowe.

Z tego co wiem, młodszej widowni, również pokoleniowo, przedstawienie podoba się.
__________________________________________________
http://krakow.ast.krakow.pl/gwalt-na-lukrecji-rez-marcin-liber

http://krakow.ast.krakow.pl/gwalt-na-lukrecji-rez-marcin-liber

Jerzy Zoń laureatem Nagrody Teatralnej im. Wyspiańskiego!!!

"Jerzy Zoń laureatem Nagrody Teatralnej im. Wyspiańskiego. środa, 16 maja 2018 r. Dyrektor Teatru KTO Jerzy Zoń został laureatem tegorocznej Nagrody Teatralnej im. Stanisława Wyspiańskiego ustanowionej przez Radę Miasta Krakowa i przyznawanej za szczególne osiągnięcia lub wydarzenia w dziedzinie teatru. Nagrodę specjalną otrzymał zespół Teatru Nowego Proxima.

Fot. Bartek Cieniawa / KTO 

 

Wręczenie nagród nastąpi 16 czerwca podczas tegorocznej edycji Nocy Teatrów w Rynku Głównym.

Jerzy Zoń – reżyser i aktor teatralny, dyrektor i współzałożyciel krakowskiego teatru KTO – jest siódmym laureatem nagrody. Został doceniony za realizację w 2017 roku trzech widowisk plenerowych, nadających nowy kontekst przestrzeniom publicznym Krakowa: „Vivat Kościuszko”, „Fahrenheit 451 Kraków”, „Weselisko”, za 30 lat realizacji Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Ulicznych oraz 40 lat prowadzenia Teatru KTO.

Miasto po raz drugi przyznało również nagrodę specjalną. Otrzymał ją zespół Teatru Nowego Proxima w składzie: Iwona Kempa, Elżbieta Karkoszka, Anna Tomaszewska, Martyna Krzysztofik, Juliusz Chrząstowski, Sławomir Maciejewski, Jacek Romanowski i Maciej Sajur za spektakl „Murzyni we Florencji” według prozy Vedrany Rudan.

Do tegorocznej, siódmej, edycji konkursu, wpłynęły 34 wnioski. Do nagrody specjalnej, za dokonania w dziedzinie teatru nieinstytucjonalnego, zakwalifikowano 13 wniosków.

Pierwszym laureatem Nagrody Teatralnej im. Stanisława Wyspiańskiego był aktor Radosław Krzyżowski. W 2013 roku nagrodę dostał dziewięcioosobowy zespół twórców spektaklu „Za chwilę. Cztery sposoby na życie i jeden na śmierć” Petera Asmussena w reż. Iwony Kempy. W 2014 roku nagroda trafiła do aktora teatralnego i filmowego Grzegorza Mielczarka, a w 2015 r. uhonorowano nią obsadę aktorską spektaklu „nie-boska komedia. Wszystko powiem Bogu!” w reż. Moniki Strzępki. W 2016 roku laureatem nagrody był twórca Teatru STU Krzysztof Jasiński. Jury nagrodziło artystę za tryptyk „Wędrowanie”, stworzony na podstawie dramatów Wyspiańskiego: „Wesele”, „Wyzwolenie” i „Akropolis”. A w 2017 roku nagroda powędrowała w ręce Ewy Kaim, nagrodę specjalną otrzymał zespół Teatru Mumerus".

Za: 

http://krakow.pl/aktualnosci/220104,33,komunikat,jerzy_zon_laureatem_nagrody_teatralnej_im__wyspianskiego.html 

- stan na 20.05.2018

"Sarenki" w Tetatrze Ludowym - nieco "czeskiego filmu".

Bardzo ciekawe przedstawienie, może nie tak bardzo czeskie jak sobie wyobrażałem, ale w wielu momentach rozbawiło mnie do łez. Żałuję, że pamięć nie ta i nie mogę wszystkiego opisać, co pewnie miało miejsce i mocno mnie zaskoczyło podczas spektaklu. 

Każdemu polecam "(...) wesoły wieczór w towarzystwie czterech życiowych nieudaczników: dyrygenta, który w wypadku stracił powieki, cierpiącego na gigantyzm mykologa, nieśmiałego urzędnika skarbówki i bezrobotnego wynalazcy (...)"

Na początek komunikat w języku czeskim o wyłączeniu telefonów komórkowych wprowadza w nastrój czeskiego divadla. Później w działaniach scenicznych farsę goni farsa, groteska groteskę, nie przestajemy się śmiać, a wychodzenie przez ścianę wydaje się nam po pewnym czasie tak naturalne jak przechodzenie przez drzwi. 

Ten spektakl to przede wszystkim popis dla aktorów, aktorki pojawiają się sporadycznie, a wspomniane sarenki dopiero w finale, jak to sarenki i jak to w bajkach bywa, niczym dobre wróżki pojawiają się na moment. Aktorki są bardziej elementem ozdobnym - seksualnym oraz erotycznym w zależności od zadań aktorskich, zresztą wykonanych bardzo sugestywnie i jednocześnie w przymrużeniem oka. 

Genialny Piotr Frasanowicz jako Karol Janysz w jego zmiennych sceniczne stanach emocjonalnych, od zagubienia po szaleństwo. Dla jego kreacji aktorskiej warto powrócić na to przedstawienie. Bardzo dobre aktorstwo Pawła Kumięgi jako Piotra Zygmunta, perfekcyjny w scenie dyrygowania, wiarygodny w cierpieniu fizycznym i psychicznym. Tadeusz Łomnicki jako Patryk Walek, sprawne aktorstwo, wyważone pointy i najbardziej "czeska" osobowość na scenie. 

Nie chcę też niczego zdradzać, ale sam pomysł z samochodem to mistrzostwo świata, pojawia się niczym króli z kapelusza i jest tak samo dobrym elementem przedstawienia jak i aktorstwo.

Po spektaklu powinno być rozdawane piwo a piosenki wykorzystane w sztuce tylko w języku czeskim. 

Ponieważ sarenki "mogą (...) spełnić jedno i jak to w bajkach bywa - pierwsze wypowiedziane - życzenie (...)" - to życzę sobie ponownej wizyty na tym spektaklu.

______________________________________________

http://ludowy.pl/spektakl/24-sarenki - stan na 29.04.2018